نسیم ادب

***نسیم معرفت***

به نام خدا

شعر :

هر گه که گُنه کُنی به دام شیطان افتی

عاصی  شوی  و به  راه  عصیان  افتی

آلوده  شود  روح  و   روان  و   جانت

تا  اینکه  به  ذلت و  براه  خِذلان  افتی

شعر از سید اصغر سعادت میرقدیم

گناه و معصیت ، آیینه دل انسان را کَدِر و تیره و تار می نماید . دل آدمی ( که آیینه جمال حضرت حق تَعالَی است و می تواند انوار الهی را منعکس سازد و در پرتو این انعکاس ، انسان به بسیاری از حقایق می رسد) اگر آلوده به گناه شود و شخص هم اصرار بر گناه داشته باشد به گونه ای تاریک و ظلمانی می گردد که چه بسا همه حقایق ماوراء و اخبار غیبی و کُتُب آسمانی را منکر  شود . هرگاه مَعاذَالله  مرتکب گناه شدیم زود برگردیم و توبه و استغفار کنیم ، مبادا که بر اثر گناهان ، دل های ما واژگون گردد و زیر بار حقایق نرود .

  برخی از آثار زشت اصرار بر گناه عبارتند از :

1- دوری از خدا و یا انکار خدا

2-مسخره گرفتن آیات و دستورات و احکام  الهی و تمسخر تعالیم انبیاء و معصومین  (عَلَیهِمُ السَّلامُ)

3-انکار معاد و روز رستاخیز

4-قساوت قلب و آلودگی روح و جان

5-انکار حقایق ماوراء و عَوالم غیب

6-ظلم به خود و جامعه و خانواده

7-گستاخی و ناسپاسی در برابر پروردگار عالم

8-طغیانگری و سرکشی

9-خشم و غضب الهی

10-بی حیایی

11- خوشحالی شیطان و ابلیس لَعین

12-نومیدی از رحمت الهی . شقی ترین و بدبخت ترین مردم کسی است که از رحمت الهی ناامید گردد و چنین کسی در دنیا و آخرت زیانکار و ذلیل و خوار است .

13- ذلت و سرافکندگی

14- پَست و بی اعتبار شدن در برابر خدا و خلق

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی